پرش به محتوا

بخش استفتائات دفتر آیة الله العظمی شیخ محمد اسحاق فیاض

سؤال(1038) : در صورت امکان قطع اعضای بدن برای بیع (فروش)، آیا پزشک قطع کننده اعضای بدن مسئولیتی از قبیل دیه، قصاص و تعزیر خواهد داشت؟

جواب : اگر از اعضای اصلی بدن باشد یا موجب تشوه (دگرگونی) خلقت شود، قطع کردنش حرام است و دیه دارد.

سؤال(1040) : آیا حکم رجم (سنگسار) در اسلام وجود دارد؟

جواب : بله، حکم رجم و سنگسار در شریعت مقدسه اسلام، در موارد خاص و به دلیل قطعی، ثابت است. تفصیل آن را از کتاب ها و مصادر خاص طلب نمایید.

سؤال(1041) : آیا کسی که به اسلام و قرآن و مخصوصاً به حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) توهین می‌کند و یکی از دستورات متقن خداوند متعال را چون سنگسار مجرم قبول نمی کند، مرتد است؟

جواب : در فرض چنین کسی مرتد نمی شود ولی کسی که سبّ حضرات پیغمبر، امیرالمؤمنین، فاطمه زهرا یا سایر ائمه اطهار (علیهم السلام) را کند، مستحق قتل است.

سؤال(1046) : حکم زنای مرد مجرد و زن شوهرداری که توبه کرده اند و کسی از عمل قبیح شان اطلاع نیافته چیست؟

جواب : حکم زنای مرد غیر محصن صد تازیانه و زن محصنه سنگسار است، اما اگر قبل از اقامه ی شهود نزد حاکم شرع توبه کنند، این احکام ساقط می‌گردد.

سؤال(1047) : حکم مسلمان زاده ای که کافر شده است را بیان فرمایید. خانواده و اطرافیان چنین شخصی چه وظیفه‌ای دارند؟

جواب : حکم شرعی مرتد فطری قتل است، همسرش از او جدا می‌شود و اموالش بین ورثه تقسیم می‌گردد. اجرای چنین حکمی مربوط به حاکم شرع می‌باشد، البته در صورتی که حاکم شرع در اجرای حکم مبسوط الید باشد. اما سایر مردم و خانواده چنین شخصی تکلیف خاصی ندارند.

سؤال(1048) : اگر کسی قصد کشتن کسی را داشته باشد، شخص مورد حمله چه وظیفه ای دارد؟

جواب : کشتن مهاجمی که قصد قتل کسی را داشته باشد، در مقام دفاع از خود و توسط همان شخص جایز است.

سؤال(1049) : اگر مریض تحت درمان پزشکی در حالت های تعمّد، خطا، سهل انگاری یا بی مبالاتی فوت کند، آیا پزشک باید دیه بپردازد؟ اگر پزشک تمام تلاش خود را انجام دهد ولی مریض زنده نماند، حکم چگونه است؟

جواب : در تمامی حالت‌های یاد شده پزشک ضامن پرداخت دیه است، هرچند شایسته است ولیّ میت در صورت عدم تقصیر از ناحیه پزشک از این حق درگذرد.

سؤال(1053) : دیه دو نوک پستان مرد چه قدر است؟ آیا قاضی می‌تواند با نظر کارشناس به جای آن ارش تعیین کند؟

جواب : دیه هر دو 250 دینار طلا مشخص شده است و نمی شود به جای دیه ای که شرعاً تقدیر شده است، ارش تعیین نمود.